Pterodroma

Lepelaar 14
Grauwe Gans 26
Bergeend 3
Wilde Eend 1
Pijlstaart 71
Smient 9
Krombekstrandloper 2
Bontbekplevier 20
Wulp 6
Rosse Grutto 19
Steenloper 15
Kanoet 15
Drieteenstrandloper 3
Bonte Strandloper 100
Zwarte Stern 8
Boerenzwaluw 2

Paardenbijter 1

Noordzee:

Roodkeelduiker 1
Jan van Gent 40
Noordse Stormvogel 7
Zwarte Zee-eend 85
Grote Jager 39
Middelste Jager 1 adult licht
Kleine Jager 2 juveniel en 2 adult donker
Kleinste Jager 2 juveniel
Jager sp. 2 een waarschijnlijk een Kleine en de ander waarschijnlijk een onvolwassen Middelste
(Een flinke groep meeuwen met wat sterns achter de boot. Enkele geringde 1ekj Grote Mantels.)
Dwergmeeuw 3
Zwarte Stern 3
Zeekoet 2

Bruinvis 8

Waddenzee terug:

Blauwe Reiger 1
Bergeend 44
Smient 9
Zilverplevier 1
Kluut 12
Wulp 6
Tureluur 4
Steenloper 1
Kanoet 1
Bonte Strandloper 220
Geelpootmeeuw ad (in de groep achter de boot)
Dwergstern 2
Zwarte Stern 2

Al drie dagen had er een stevige wind op de Noordzee gewoed. Op verschilllende zeetrektelposten waren aardige aantallen zeevogels gezien: het complete jagerskwartet, Vorkstaartmeeuwen, Grauwe, Noordse en zelfs enkele Vale Pijlen. Op 5 september werden er vanaf Ameland maarliefst 140 Grote Jagers geteld! Blijkbaar zaten er flink wat zeevogels in de Nederlandse kustzone en we stapten 6 september dan ook met hoge verwachtingen op “De Dageraad”, inmiddels een vertrouwd slagschip van Pterodroma Adventures.

Conform tradities bracht de storm niet alleen zeevogels, maar ook de vraag of we konden uitvaren. Zouden de golven niet te hoog zijn? Degenen die de tocht van november vorig jaar hebben overleefd deinzen inmiddels natuurlijk nergens voor terug, dus om iets over acht voeren we de haven van Lauwersoog uit. De wind was al flink afgenomen en de Waddenzee lag er kalmpjes bij. Prachtig! Het afscannen van de groepjes steltjes die over de Waddenzee vlogen, leverde zomaar een nieuwe Pterodroma-soort op: twee Krombekstrandlopers passeerden de boeg van het schip op kleine afstand. Verder vlogen er wat Lepelaars, Zwarte Sterns, en flink wat Pijlstaarten langs.

Inmiddels kwam de Noordzee binnen zicht. Daar stond toch wat meer deining dan op de Waddenzee – de restanten van de afgelopen dagen. Al even buiten het zeegat barstte het gelukkig los: na de eerste Grote Jagers kwam een adult lichte vorm Middelste Jager aanstomen! Wat een beest! Helaas verkoos dit brok eyecandy om achter het schip langs te vliegen, waardoor ik ‘m minder mooi zag dan gehoopt. De mannen en vrouwen op ‘t achterdek zullen ‘m wel langer hebben kunnen volgen.

Ondertussen werd er flink wat overleden vis (in grotere en kleinere brokken) overboord gesmeten door de chum masters van Pterodroma, wat al spoedig resulteerde in een groep meeuwen (en een paar Visdieven) in ons kielzog. Ook Jan-van-Genten en NoSto’s kwamen zich tegoed doen aan de lekkernijen en vooral de Jannen lieten zich daarbij vaak van zeer nabij zien. De meeuwen achter de boot trokken op hun beurt weer Grote Jagers aan, die regelmatig kwamen laten zien wie er nu echt de baas is. Supergaaf! Behalve meeuwen kapot maken, visten de Grote Jagers zelf zo af en toe ook iets uit ‘t water. De gehele dag bleven we vervolgens bijna constant Grote Jagers zien – we telden bijna veertig vogels! Hoewel veel vogels na een bezoek aan de boot weer door leken te vliegen, is het niet uit te sluiten dat sommige meerdere keren werden gezien en dat we er een aantal dubbel hebben geteld.

Opvallend was dat er slechts een paar juveniele Grote Jagers werden gezien – het merendeel was ouder. Deze lieten actieve handpenrui in de binnenste helft van de handpennen zien. Ook de middelste armpendekveren werden vervangen, wat bij sommige vogels witte randen op de bovenvleugel veroorzaakte. Een apart gezicht. Het was ook een mooie gelegenheid om weer eens herinnerd te worden aan het feit dat ook Grote Jagers erg variabel zijn wat betreft grondkleur – sommige individuen zijn zo donker dat het zowat juvenielen lijken. Bij een paar vogels had ik sterk het vermoeden dat het eerste-zomers waren – een van deze individuen wist Edial Dekker mooi te platen: http://waarneming.nl/fotonew/0/890860.jpg.

Als klap op de spreekwoordelijke vuurpijl, zagen we ook nog twee donkere juveniele Kleinste Jagers. Ze kwamen wel dichtbij, maar waren ook vlug weer weg. Een aantal fotografen slaagde er toch in plaatjes van één van de twee te maken. Om het jagerskwartet compleet te maken, moesten we de algemeenste nog, en dat werd even later goed gemaakt door een aantal Kleine Jagers. Twee jagers konden door te grote afstanden helaas niet worden gedetermineerd, maar waren waarschijnlijk een Kleine en een juveniele Middelste! Ai! Die had ik wel graag van dichtbij willen zien!

Een paar keer kwamen Bruinvissen vlakbij de boot boven. Erg gaaf, want je kon ze soms nog een stukje onder water zien zwemmen! Beter dan vanaf de vaste wal dus! Andere krentjes waren een Roodkeelduiker, drie Dwergmeeuwen, drie Zwarte Sterns, en twee Zeekoetjes. Tijdens de terugtocht over de Waddenzee werden nog wat stelten aan de daglijst toegevoegd, plus een Blauwe Harrie. Achteraf bleek dat er in de meeuwenwolk een adulte Geelpootmeeuw had gehangen. Dat vertelde de fotograaf te laat – toen lagen we alweer bijna in de haven.

Het was weer een fantastisch avontuur. Die jagers, daar kan ik geen genoeg van krijgen, en het zien van slechts een handjevol van deze rakkers had me al tevreden gestemd – laat staan veertig! Ik kan alleen maar beamen wat een beroemd vogelaar (Lars Jonsson) al eens zei: “More skuas to the people!”

Rob van Bemmelen

Foto’s: Martijn de Jonge